Westerweel, Hans

Voornaam: 
Hans
Voorletters: 
J.
Achternaam: 
Westerweel
Geboortejaar: 
1951
Geboorteplaats: 
Sint-Maartensdijk (Tholen)
Geboorteland: 
Nederland
Werkperiode: 
1982 - heden
CV: 

Hans Westerweel is geboren te Sint-Maartensdijk op Tholen in 1951. Als keramist is hij autodidact. Hans Westerweel is van 1992 tot 2008 als docent Keramische Vormgeving verbonden aan het Centrum voor de Kunsten in Bergen op Zoom. Hij is keramist, fotograaf en leraar.

Bezoek de website van de kunstenaar: www.hanswesterweelkeramiek.nl

Afbeeldingen: Hans Westerweel in zijn atelier, 2018 (bron Eendrachtbode); gele kom, steengoed (bron website kunstenaar); vaas met kleine opening en 'gevlamd' decor, steengoed (bron website kunstenaar); hoge gele vaas, Raku gestookt, 45 cm (bron Galerie Roos van Tudor); wijde kopm, Raku gestookt (bron website kunstenaar).

Werk: 

Aarde, water en vuur zijn de elementen waarmee de eerste cultuurvoorwerpen werden gemaakt. Vanaf de prehistorische klokbekerkeramiek, de vazen van de Chinese T’ang en Sung periode en het polychrome aardewerk uit Midden-Amerika, loopt er een ononderbroken lijn naar de moderne keramiek. De traditionele pottenbakker beheerste vanouds het hele ontstaansproces van zijn product: van het opgraven van de klei tot aan de laatste glazuurbrand waren alle productiestadia in één hand. De industrialisatie (vooral in de 19e eeuw) verdrong de traditioneel werkende vakman. Deze maakte plaats voor een gespecialiseerde arbeider, die veelal slechts een onderdeel van het productieproces beheerste. Het was William Morris die als reactie hierop het ideaal van de “artisan” formuleerde. Morris’ opvattingen beïnvloedden ook de moderne keramiek, met als belangrijkste exponent de Engelse pottenbakker Bernard Leach. Deze gaf met de publicatie van zijn “Potters Book” de beweging van de zogenaamde studiokeramiek een belangrijke impuls. Deze beweging richtte zich op het produceren van keramiek op kleine schaal door individuele pottenbakkers, waarbij een hoge esthetische standaard werd gehanteerd. Bovendien bracht Leach vanuit zijn opleiding in Japan de invloed van de Oosterse traditie in de West-Europese keramiek. In het begin van de 20e eeuw stond de gebruiksfunctie van de kleinschalig geproduceerde keramiek nog op de voorgrond. In de laatste helft van de 20e eeuw werd, onder invloed van belangrijke keramisten als Hans Coper en Lucie Rie, steeds meer nadruk gelegd op het autonome karakter van keramische objecten. Hans Westerweel gaat in zijn keramiek steeds uit van de traditionele schaal- en vaasvormen. De steengoedkeramiek wordt eerst met de hand gedraaid op de pottenbakkersschijf. Daarna volgt een langzaam droogproces tot de klei leerhard is. Door middel van afdraaien komt de definitieve vorm tot stand. Als resultaat ontstaat keramiek die gekenmerkt wordt door een strakke omlijning. Hierbij wordt teruggegaan naar de essentie van de schaal- en vaasvormen. Aan deze vormen kan soms nog een gebruiksfunctie worden toegekend. Bij de raku objecten herinnert alleen de grondvorm nog aan hun oorsprong. Door het karakter van de raku keramiek hebben deze hun gebruiksfunctie volledig verloren. In de raku keramiek combineert Hans Westerweel de zorgvuldig ontworpen vorm van een object met het toeval van de toegepaste raku techniek: de omlijning ligt vast, de kleurschakeringen en het craquele patroon in de glazuren ontstaan door toeval tijdens het stook- en afkoelingsproces. Dit contrast is in elk raku object van Hans Westerweel terug te vinden (tekst: website kunstenaar).

Bibliografie: 
  • F. de Coninck, '"Door mij ontstaat iets." Keramist Hans Westerweel over zijn werk', in: Zeeuws Tijdschrift 66 (2016) no. 4, p. 5255.